در هفته‌های اخیر، شایعاتی درباره‌ی تلاش رهبر طالبان برای محدود ساختن یا حتی تبعید حامد کرزی در رسانه‌ها نشر یافته است. هم‌زمان منابع نزدیک به ساختار سیاسی پیشین افغانستان از تحرکات چهره‌هایی مانند انجینر ابراهیم سپین‌زاده و یما کرزی خبر داده‌اند؛ افرادی که در کابل با مقامات طالبان دیدارهای محرمانه داشته‌اند.
برای فهم دقیق این موضوع باید به ریشه‌ی روابط کرزی–طالبان، نقش «لابی‌گرانه» کرزی در سطح بین‌الملل، و جایگاه مرموز سپین‌زاده در معماری پنهان قدرت پرداخت.
کرزی و طالبان: اختلاف یا هم‌افزایی؟
گزارش‌های رسانه‌ای مبنی بر تبعید کرزی یا فشار برای سکوت او درباره‌ی آموزش دختران هنوز تأیید رسمی نیافته است. طالبان چنین تصمیمی را علناً اعلام نکرده‌اند و کرزی همچنان در کابل باقی مانده و فعالانه دیدگاه‌هایش را در مورد لزوم بازگشایی مکاتب دخترانه بیان میکند.
کرزی در دوران جمهوری و پس از سقوط آن، همواره طالبان را «برادران» خوانده است. او بارها حملات خارجی علیه طالبان را محکوم کرده و حتی در مصاحبه‌ای گفته بود اگر طالبان یک یا چند ولایت را تصرف کنند «مشکل کلانی نیست، چون آنها افغان هستند.»
این پیوستگی گفتمانی و ریشه‌ی مشترک قندهاری/درانی کرزی و ملا هبت‌الله، به‌روشنی نشان می‌دهد که اختلافات موجود بیشتر «نمایشی» است تا واقعی.
کرزی و نقش او در تعامل خارجی طالبان
سفرهای خارجی کرزی، به‌ویژه به آلمان، همیشه با شروع یا تقویت تعامل غیرمستقیم آن کشورها با طالبان همراه بوده است. نمونه‌ی بارز، آلمان است:
در سال ۲۰۲۵ برلین دو دیپلمات طالبان را پذیرفت.
در همین سال، رسانه‌های آلمانی گزارش دادند که کرزی در برلین با اوگوست هانینگ، رئیس پیشین BND، دیدار کرده است—هم‌زمان با تلاش دولت آلمان برای توافق اجرایی با طالبان بر سر اخراج‌ها.
این هم‌زمانی‌ها نشان می‌دهد کرزی چهره‌ی میانجی–لابی‌گر طالبان در غرب است، نه یک مخالف جدی آنها.
انجینر ابراهیم سپین‌زاده: چهره‌ی مرموز در سایه کرزی
سپین‌زاده در دوره جمهوری معاون شورای امنیت ملی کرزی بود، اما قدرت و نفوذش فراتر از مشاوران رسمی عمل می‌کرد.
به گفته‌ی منابع مطلع، او «کرزی دوم» به حساب می‌آمد:
بیشتر انتصابات مهم در ساختار امنیتی و سیاسی با مشوره او صورت میگرفت.
تمام کارهای پنهان و معاملات کرزی با کشورهای منطقه و فرامنطقه‌ای از کانال او انجام میگرفت.
هیچ مصاحبه‌ی علنی یا چهره‌ی رسانه‌ای ندارد؛ سکوت او بخشی از استراتژی پنهان‌کاری‌اش بوده است.
حضور اخیر او و نزدیکانش در کابل، همراه با دیدارهای خصوصی با مقامات طالبان، نشان می‌دهد سپین‌زاده امروز نیز همان نقش «سازنده‌ی کانال‌های پشت پرده» را ایفا میکند؛ اما این بار نه برای دولت جمهوری، بلکه برای عادی‌سازی طالبان در صحنه بین‌المللی.
لابی‌گری خانوادگی: از حکمت کرزی تا یما کرزی
پیش‌تر حکمت خلیل کرزی (دیپلمات و عضو خانواده کرزی) نیز در مسیر لابی‌گری با طالبان نقش‌آفرینی کرده بود.
اکنون، علاوه بر یما کرزی، انجینر ابراهیم سپین‌زاده نیز فعال شده تا این روایت را بسازد که گویا کرزی با طالبان مشکل دارد—در حالی‌که شواهد نشان می‌دهد همکاری و هم‌سویی ادامه دارد.
شکاف نمایشی: آموزش دختران
کرزی در سخنرانی‌های عمومی از بازگشایی مکاتب دخترانه دفاع کرده، اما طالبان به رهبری هبت‌الله همچنان بر سیاست ممنوعیت پای می‌فشارند.
این تفاوت، در سطح ظاهری، شکافی میان کرزی و طالبان نشان می‌دهد. اما در واقع این تقسیم نقش است:
طالبان سخت‌گیر باقی می‌مانند تا «امتیاز اصلی» در دستشان باشد.
کرزی به‌عنوان صدای میانه‌رو، برای جهان چهره ی اطمینانی را بازی می کند.
با کنار هم گذاشتن شواهد تاریخی و تحولات اخیر، روشن می‌شود:
ادعای تبعید یا اختلاف جدی میان کرزی و طالبان بیشتر بازی سیاسی است تا واقعیت.
کرزی و طالبان در سطح استراتژیک هم‌افزایی دارند، نه تضاد.
انجینر ابراهیم سپین‌زاده، به‌عنوان «مغز پنهان» در کنار کرزی، اکنون نیز فعالانه برای ایجاد کانال‌های غیررسمی طالبان با غرب تلاش میکند؛ همان‌گونه که در دوره جمهوری نقش «قدرت پنهان» را داشت.
در ظاهر، موضوع آموزش دختران مرز میان دو طرف است، اما در عمل این فقط یک «تقسیم نقش» برای مدیریت افکار عمومی داخلی و خارجی است.
