زلمی خلیلزاد، نماینده پیشین ایالات متحده در امور صلح افغانستان، با بازنشر ویدیویی از کمک‌های بشردوستانه به زلزله‌زدگان کنر، از این اقدام به عنوان «یک حرکت انسانی مثبت از سوی رهبری بخش خصوصی افغانستان» یاد کرده است. این ویدیو کاروانی از موترهای مملو از کمک‌های غذایی را نشان می‌دهد که به سوی مناطق آسیب‌دیده در ولایت کنر در حرکت‌اند.
این کمک‌ها از سوی بی‌بی حاجی کامگار، همسر زمری کامگار رییس و موسس بزرگترین شرکت هواپیمایی خصوصی افغانستان تأمین شده و شامل بسته‌های غذایی برای یک‌هزار خانواده آسیب‌دیده از زلزله می‌باشد. اقلام شامل آرد، برنج، روغن، لوبیا و دیگر مواد خوراکی اولیه است.
اقدام بی‌بی حاجی کامگار در حالی صورت می‌گیرد که حضور همسران تاجران، میلیاردران و چهره‌های مطرح اقتصادی افغانستان در کمک‌های عمومی، همواره کم‌رنگ و بعضاً نامرئی بوده است. نه تنها مردم کمتر نامی از آنان شنیده‌اند، بلکه نقش عملی آن‌ها در بحران‌های انسانی نیز تا کنون تقریباً نادیده بوده است.
با توجه به محدودیت‌های گسترده‌ای که حکومت طالبان بر آزادی‌های زنان اعمال کرده است، این اقدام خانم کامگار نمادی از پایداری، ایستادگی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی زن افغان به شمار می‌رود.
انتشار تصاویر و ویدیوهای این کمک‌رسانی در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها با واکنش‌های گسترده مواجه شده است. کاربران بسیاری این حرکت را «جرأتمندانه»، «الهام‌بخش» و «نمادی از همبستگی زنان با مردم آسیب‌دیده» توصیف کرده‌اند.
در شرایطی که بحران‌های طبیعی در افغانستان روزبه‌روز بر شدت آسیب‌پذیری مردم می‌افزایند، اقداماتی از این دست می‌تواند راهگشای یک رویکرد نوین در مشارکت شهروندان، به‌ویژه زنان توانمند و بانفوذ، در روندهای کمک‌رسانی باشد.
همسر کامگار در حالی به فریاد زنان افغان رسیدگی می کند که طالبان آزادی و زندگی عادی زنانه را در افغانستان سلب کرده است.
