در شهری که گاه میزبان کسانی‌ست که زنان افغان را از صحنه و زندگی بیرون رانده‌اند، زنی از همان سرزمین با افتخار بر صحنه‌ای درخشان ایستاد و مدال طلا را بر گردن انداخت. رویا کریمی، زن افغان ساکن نروژ، در رقابت‌های بین‌المللی زیبایی اندام طبیعی (Natural Bodybuilding) در بخش Wellness که در دوبی برگزار شد، مقام نخست و مدال طلا را از آن خود کرد.

او تنها فارسی‌زبان حاضر در رقابت بود، تنها، اما استوار. بسیاری از حاضران باور نمی‌کردند او افغان باشد، تا زمانی که نامش با پرچم افغانستان درخشان شد و صدای تشویق سالن را پر کرد.

رویا می‌گوید:

«هیچ‌کس باور نمی‌کرد من از افغانستان آمده باشم، از کشوری که هنوز زنان اجازه‌ی آموزش و ورزش ندارند. اما من آمده بودم تا نشان دهم افغان بودن یعنی ایستادن، یعنی امید.»

این پیروزی برای او تنها یک افتخار ورزشی نیست، بلکه «پاسخی انسانی و صلح‌آمیز» به افراطیت و زن‌ستیزی است که در کشورش هنوز سایه افکنده است. در همان لحظه‌ای که طالبان در کابل دختران را از کلاس و ورزشگاه بیرون می‌کنند، زنی افغان در دوبی، روی صحنه‌ای جهانی، با لبخند و وقار، فریاد می‌زند که «هیچ قدرتی نمی‌تواند زن افغان را خاموش کند».

رویا مدالش را به تمام دختران افغانستان تقدیم کرد و گفت:

«این مدال، صدای زنانی است که از صحنه رانده شده‌اند اما هنوز می‌خواهند بدرخشند. من برای آن‌ها جنگیدم، نه فقط برای خودم.»

پیروزی او در دوبی تضادی نمادین و تکان‌دهنده است؛ شهری که گاه میزبان چهره‌های طالبان است، همان گروهی که در افغانستان زنان را از زندگی عمومی حذف کرده است — و حالا، در همان شهر، دختری از افغانستان در برابر جهانیان طلا می‌گیرد و مشت نمادین خود را بر میز افراطیت می‌کوبد.

رویا کریمی حالا آماده‌ی مرحله‌ی جهانی است. او می‌گوید:

«این تازه آغاز است. من می‌خواهم بار دیگر نام افغانستان را با افتخار به صحنه جهانی ببرم. برای تمام زنانی که هنوز فرصت ایستادن ندارند، اما رؤیای پرواز را در دل‌شان زنده نگه داشته‌اند.»